เมื่อกระแสไฟฟ้าไหลผ่าน ตัวนำไฟฟ้าเกือบทั้งหมดสามารถสร้างความร้อนได้ อย่างไรก็ตาม ตัวนำไฟฟ้าบางชนิดอาจไม่เหมาะกับการผลิตอุปกรณ์ให้ความร้อน จำเป็นต้องมีการผสมผสานคุณสมบัติทางไฟฟ้า กลไก และเคมีที่ถูกต้อง ต่อไปนี้คือคุณสมบัติที่สำคัญต่อการออกแบบอุปกรณ์ให้ความร้อน
ความต้านทาน:เพื่อสร้างความร้อน ส่วนประกอบทำความร้อนต้องมีความต้านทานที่เพียงพอ อย่างไรก็ตาม ความต้านทานไม่สูงพอที่จะเป็นฉนวน ความต้านทานจะเท่ากับค่าความต้านทานคูณด้วยความยาวของตัวนำหารด้วยพื้นที่หน้าตัดของตัวนำ สำหรับพื้นที่หน้าตัดที่กำหนด เพื่อให้ได้ตัวนำที่สั้นลง จะใช้วัสดุที่มีค่าความต้านทานสูง
คุณสมบัติต้านอนุมูลอิสระ:ออกซิเดชันสามารถกินองค์ประกอบความร้อน ทำให้ประสิทธิภาพลดลงหรือทำลายโครงสร้างขององค์ประกอบ ซึ่งทำให้อายุการใช้งานขององค์ประกอบความร้อนลดลง สำหรับองค์ประกอบความร้อนโลหะ การขึ้นรูปโลหะผสมด้วยออกไซด์จะช่วยต้านทานการเกิดออกซิเดชันโดยการสร้างชั้นพาสซีฟ
ค่าสัมประสิทธิ์ความต้านทานอุณหภูมิ: ในตัวนำส่วนใหญ่ เมื่ออุณหภูมิสูงขึ้น ความต้านทานก็จะเพิ่มขึ้นด้วย ปรากฏการณ์นี้ส่งผลกระทบต่อวัสดุบางชนิดมากกว่าวัสดุชนิดอื่นอย่างมีนัยสำคัญ สำหรับการให้ความร้อน ควรใช้ค่าที่ต่ำกว่า
คุณสมบัติเชิงกล:เมื่อวัสดุเข้าสู่ระยะหลอมเหลวหรือตกผลึกใหม่ วัสดุจะอ่อนตัวและเสียรูปได้ง่ายเมื่อเทียบกับอุณหภูมิห้อง ส่วนประกอบทำความร้อนที่ดีสามารถคงรูปร่างได้แม้ในอุณหภูมิสูง ในทางกลับกัน ความเหนียว (ductility) ก็เป็นสมบัติเชิงกลที่สำคัญเช่นกัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับส่วนประกอบทำความร้อนโลหะ ความเหนียวช่วยให้วัสดุสามารถดึงเป็นเส้นลวดและขึ้นรูปได้โดยไม่กระทบต่อความแข็งแรงดึง
จุดหลอมเหลว:นอกจากอุณหภูมิออกซิเดชันที่สูงขึ้นอย่างมีนัยสำคัญแล้ว จุดหลอมเหลวของวัสดุยังจำกัดอุณหภูมิการใช้งานอีกด้วย จุดหลอมเหลวขององค์ประกอบความร้อนโลหะสูงกว่า 1300 องศาเซลเซียส
การปรับแต่งองค์ประกอบความร้อนไฟฟ้าและเครื่องทำความร้อน บริการให้คำปรึกษาสำหรับโซลูชันการจัดการความร้อน:
แองเจล่าจง:+8613528266612(วีแชท)
ฌอง เซียะ:+8613631161053(วีแชท)
เวลาโพสต์: 16 ก.ย. 2566
